Welkom in de trein van mijn leven
Wandelaar, schrijftijger, gedichtverzinner, moeder, echtgenote, vriendin… allemaal op mij van toepassing. Neem een kijkje en stap in mijn trein, maar let op: riemen vast!
Op de één of andere manier is het elke dag bestralen rustgevend. Niet leuk, niet fijn, maar wel een ritme. Een ritme, hoe raar dat ook klinkt, in een tijd waarin je van alle kanten geleefd wordt en waarin je soms van voren niet weet of je van achteren leeft. Een ritme dat ik liever …
Lees verder 11 tot en met 20 en landelijke dag voor kanker in het gezin
Op dag 2 van de bestraling merk ik dat mijn borst bij het litteken warm is en er een deukje zit. Mijn borst voelt wat steviger maar niet pijnlijk. Als ik bij Rhea kom wordt me verteld dat er een nieuwe CTscan moet worden gemaakt. Dit omdat de clips in de borst die de tumorplaats …
28 mei. Vandaag start het nieuwe traject. Ik meld me bij de receptie van het EMC, lokatie ASZ. Er wordt me uitgelegd hoe alles werkt en waar ik kan plaatsnemen. De volgende dagen mag ik me gewoon aanmelden bij de zuil en daarna naar de Rhea-wachtkamer gaan, er is geen interactie meer met iemand achter …
Als je de diagnose kanker krijgt valt de grond onder je vandaan. Je wereld stort in. Totaal vanuit het niets is er dat onmetelijke verraad. Naarmate je verder komt in je behandeling en je steeds meer verliest zoals bijvoorbeeld (een deel van) je conditie, zijn er mensen die je een kanjer vinden. Een held. Een …
Het nieuws, de bevestiging dat er nog een lang traject zal volgen maakt ons van slag. We besluiten dat we dit nog even niet delen met de kinderen, zodat we het zelf even een plaatsje kunnen geven. Er zal nog tijd genoeg zijn. De komende weken zullen in het teken moeten staan van herstel en …
De eerste dagen na de operatie doen we rustig aan. We moeten allemaal even bijkomen van het gehots, gebots en gerammel van deze kankertrein. Pasen gaat voorbij, we genieten van elkaar en vieren de symboliek van deze feestdag rond deze operatie. De kinderen gaan uit logeren, ze zijn toe aan een kleine break en kunnen …
De dag van de operatie komt steeds dichterbij. 19 april, Goede Vrijdag. Het geeft me moed, wat kan er nou misgaan bij een operatie op Goede Vrijdag?? Op 18 april wordt The Passion opgenomen in en uitgezonden vanuit Dordrecht. Er is natuurlijk geen sprake van dat ik dát mis. Mijn dochter wil graag mee. Overdag …
Gedurende de dagen die volgen ontvangen wij massale steun in de vorm van bloemen, kaarten, ballonnen, appjes, telefoontjes en knuffelbeestjes. Het raakt en ontroert ons diep. Zijn er zó veel mensen die om ons geven? Van alle kanten laten diverse mensen weten ons te willen helpen; het lijkt erop dat de uitspraak ‘kanker raakt ons …
De volgende halte is een bijzondere… mijn werk en collega’s. Ik wil gewoon werken. Ik ben en voel me immers niet ziek? Dus op maandag 25 maart stap ik gewoon het lab op. De collega’s zijn geïnformeerd. Sommige pas terwijl ik binnenkom. Ze omringen me, steunen me. Ik word omhelsd, gezoend. Er zijn ook collega’s …
Daar is ie.., de diagnose die je niet wilde horen Een nieuwe huisgenoot, een die de vrede bruut komt verstoren Een brok in je keel, hete tranen die plotseling opwellen Hoe kan en moet je dit aan de kinderen vertellen?? Het verzwijgen, achter je laten, het niet willen zeggen Hen niet meetrekken in de helleweg …
