Gedurende de dagen die volgen ontvangen wij massale steun in de vorm van bloemen, kaarten, ballonnen, appjes, telefoontjes en knuffelbeestjes. Het raakt en ontroert ons diep. Zijn er zó veel mensen die om ons geven? Van alle kanten laten diverse mensen weten ons te willen helpen; het lijkt erop dat de uitspraak ‘kanker raakt ons …
Auteur archief:kaatje30
En nu…?
De volgende halte is een bijzondere… mijn werk en collega’s. Ik wil gewoon werken. Ik ben en voel me immers niet ziek? Dus op maandag 25 maart stap ik gewoon het lab op. De collega’s zijn geïnformeerd. Sommige pas terwijl ik binnenkom. Ze omringen me, steunen me. Ik word omhelsd, gezoend. Er zijn ook collega’s …
Een nieuwe huisgenoot
Daar is ie.., de diagnose die je niet wilde horen Een nieuwe huisgenoot, een die de vrede bruut komt verstoren Een brok in je keel, hete tranen die plotseling opwellen Hoe kan en moet je dit aan de kinderen vertellen?? Het verzwijgen, achter je laten, het niet willen zeggen Hen niet meetrekken in de helleweg …
Wát vertel ik de kinderen…
Vrijdag, 22 maart 2019. Onderweg naar huis word ik overspoeld door een diep gevoel van wanhoop. Ik ben heel bang voor de kinderen.. wát vertel ik de kinderen? Hóe vertel ik het ze? Hoevéél moeten ze weten? Moet ik het ze nu vertellen? Kunnen we ze nog even onwetend laten? Tegelijkertijd weet ik dat we …
K.O.
De trein rijdt schoksgewijs verder. Ik doe mijn dagelijkse dingen, en wel zó dat de kinderen niets merken van de chaos in mijn hoofd en de onrust in mijn buik. Vrijdag zal ik de uitslag krijgen. Vrijdag al. Vrijdag pas. De uren kruipen voorbij. De nachten duren eindeloos. Naarmate de dagen voortschrijden krijg ik nieuwe …
Als alles anders wordt
Zuiver technisch gesproken begint mijn verhaal op een maandag in november 1971. Helaas heb ik dat moment zelf niet bewust meegemaakt en naar mijn weten zijn er geen levende getuigen meer over om er iets sappigs over te vertellen. Daarom nemen we een grote sprong in de tijd! Ik neem jullie mee… spring in de …
Mijn trein staat klaar…, stap in!
Een droom die al langer bestaat komt eindelijk uit. Een eigen blog! Je weet vast wel hoe dat gaat. Je hebt dromen maar je komt er nooit aan toe om ze werkelijkheid te laten worden. Vaak hou je jezelf voor dat je geen tijd hebt, want: te druk met werk, kinderen, vrienden…. Soms gebeurt er …
Welkom in de trein van mijn leven 