De bestraling

28 mei. Vandaag start het nieuwe traject. Ik meld me bij de receptie van het EMC, lokatie ASZ. Er wordt me uitgelegd hoe alles werkt en waar ik kan plaatsnemen. De volgende dagen mag ik me gewoon aanmelden bij de zuil en daarna naar de Rhea-wachtkamer gaan, er is geen interactie meer met iemand achter een balie tenzij er storingen zijn oid. ‘Mijn’ bestralingstoestel zal in principe altijd de Rhea zijn. Rhea staat voor moedergod in de Griekse mythologie.

Ik word binnengeroepen door een aardige mevrouw. In het omkleedhokje laat ze me even achter na me erop te hebben gewezen dat ik de buitendeur op slot moet doen. Ik ontkleed mijn bovenlichaam. Ik schaam me, ik heb geen sjaaltje of iets bij me. Dan word ik meegenomen naar de Rhea. Vanuit het hokje lopen we door een lange gang met fotobehang. Het is de Biesbosch wat erop staat, ik herken het en ik ontspan een beetje meer. De dames weten dat het mijn eerste bestraling van 20 is en ze leggen me uit wat ze gaan doen. Dan mag ik plaatsnemen op de tafel. Mijn armen leg ik boven mijn hoofd in de beugels en zij leggen me dusdanig neer dat de 4 getatoeëerde puntjes op mijn borstkas en mijn zijden exact matchen met de laser van de Rhea. Ik ben onzeker over mijn lijf en mijn borsten. Zouden ze die raar of lelijk vinden? Dan nemen ze afscheid en kan het feest beginnen.

Ik lig alleen in de ruimte. Gelukkig is het niet koud. Dan beweegt de kop van het apparaat. Recht boven me stopt hij en maakt dan een kort zoemend geluid. Na enkele seconden voel ik dat de tafel beweegt en hoor ik klikken. Aha, dit was me verteld. Nu is er een foto genomen en zo te zien lag ik niet helemaal goed, daarom is de tafel minimaal verplaatst om nauwkeuriger te bestralen. Mooi! Dan beweegt de grote kop naar rechts. Aan de linkerkant komt nu het bestraalgedeelte omhoog. Ik mag niet bewegen, maar o wat zou ik dat graag doen – ik ben zo nieuwgierig naar hoe dit allemaal werkt!!! De kop stopt en ik hoor een zoemend geluid. Het is gericht op de tumorplaats. Het is gestart! 1, 2, 3, 4,… 15 seconden. Rustig blijf ik liggen. Is dit alles? Kan dit werken? Kan dit zo veel schade aanrichten dat het de kanker doodt? De kop stopt weer, nu boven me. Aha, nu komt het bestralen van de hele borst. Ja, dat was me ook verteld. Weer een zoemend geluid.. weer 15 seconden. Nu ben ik klaar, schiet door mijn hoofd. Maar er is me verteld dat ik stil moet blijven liggen tot ik word opgehaald. Braaf als ik ben verroer ik me dus niet terwijl de kop doordraait. Dan stopt hij. Alweer hoor ik zoemen, weer 15 seconden. De kop draait weer door. Zou het dan nu wél klaar zijn? Ik wacht. Ongeduldig nu. In mijn hoofd talloze gedachten. Hoe kan dit nou werken? Ik voel er niks van. Heeft het iets gedaan?

De dame met donker haar komt binnen. Het is klaar. Ze vraagt me hoe ik dit heb ervaren en hoe het met me gaat. Ik zeg haar dat het goed gaat en vraag of de bestraling goed ging. Het antwoord is ja. Vol vertrouwen ga ik. Ik kleed me weer aan en glimlach. Dit wordt echt een makkie!